The great Gilly Hopkins is a book by Katherine Paterson which was originally published in 1978 and has been republished multiple times since.
We learn “that all those stories about happy endings are lies “* as we gather more and more experience in life. Then we confront our expectations with reality and sooner or later we come to the conclusion that life goes on in its own rhythm, independent of our imagination. Sometimes it is happy, sometimes difficult, and we have to take it as it is. Enjoy the happiness and deal with the difficulties. I think this is called maturity.
Maturity is not lacking in eleven-year-old Gilly, the protagonist of Katherine Paterson’s book. In Gilly’s case, her maturity was not determined by time, but by her experiences, especially bad ones. First, she was abandoned by her mother, then she was rejected by successive foster families. The reader meets the girl when she is on her way to another family. This time Gilly has a firm resolve not to get hurt again. To that end, she has come up with a plan: she will not allow anyone to like her, not to mention that she herself has absolutely no intention of getting attached to people or places.
Important topics
Katherine Paterson touches on very important topics in the book. She shows the emotions and feelings of a child whose behavior gives back everything that she herself got earlier. A child who desperately needs to “be somebody’s”, so he glorifies his absent and indifferent mother while ignoring others. The author also questions whether a surrogate mother has the right to feel and to what extent she can become emotionally involved. A surrogate mother must create a loving and caring home for her charge, but she must never forget that it is not her child. Paterson also asks what is ultimately better for the child, the biological family or the foster family? Or is it possible to love both families?
And while the issues raised in the book are very serious, the author tells them with remarkable humor and warmth. This makes the book all the more beautiful and subtle. The characters, although a bit exaggerated as it is in children’s literature, are extremely authentic, it is impossible not to like them. But don’t be fooled by the label “children’s literature”. This is no fairy tale or imaginary children’s story. Many adults can learn a lot from the wonderful and wise Gilly. Because this story is as true as can be.
*K.Peterson, “Wspaniała Gilly”, Warszawa 2018, str. 194.
? You can find more recommended books here.
[:pl]
Wspaniała Gilly to książka Katherine Paterson, która jest przetłumaczona z oryginału ” The great Gilly Hopkins” i wydana przez Wydawnictwo Nasza Księgarnia w roku 2018.
O tym “że wszystkie te opowieści o szczęśliwym zakończeniu to kłamstwa”* dowiadujemy się w miarę zbierania kolejnych doświadczeń życiowych. Konfrontujemy wtedy nasze oczekiwania z rzeczywistością i prędzej czy później dochodzimy do wniosku, że życie toczy się swoim własnym rytmem, niezależnym od naszych wyobrażeń. Czasem jest szczęśliwe, czasem trudne, a my musimy je brać takim, jakim jest. Cieszyć się szczęściem, a z trudnościami się uporać. To chyba nazywa się dojrzałość.
Dojrzałości nie brakuje jedenastoletniej Gilly, bohaterce książki Katherine Paterson. W przypadku Gilly o jej dojrzałości nie zadecydował czas a bagaż doświadczeń, szczególnie tych złych. Najpierw porzuciła ją mama, potem odrzucały ją kolejne rodziny zastępcze. Czytelnik poznaje dziewczynkę, gdy ta jest w drodze do kolejnej rodziny. Tym razem Gilly ma twarde postanowienie, nie da się kolejny raz skrzywdzić. W tym celu wymyśliła plan: nie dopuści do tego, żeby ktoś ją polubił, nie mówiąc już o tym, że sama nie ma najmniejszego zamiaru przywiązywać się do ludzi czy miejsc.
Ważne tematy
Katherine Paterson dotyka w książce bardzo ważnych tematów. Pokazuje emocje i uczucia dziecka, które swoim zachowaniem oddaje wszystko to, co samo wcześniej dostało. Dziecka, które rozpaczliwie potrzebuje “być czyjeś”, więc gloryfikuje nieobecną i obojętną matkę ignorując przy tym innych. Autorka zadaje też pytanie o to, czy matka zastępcza ma prawo czuć i do jakiego stopnia może się zaangażować emocjonalnie. Matka zastępcza musi stworzyć kochający i troskliwy dom dla swojego podopiecznego, ale nigdy nie może zapomnieć, że to nie jej dziecko. Paterson pyta też o to, co ostatecznie jest lepsze dla dziecka, rodzina biologiczna czy zastępcza? A może da się kochać obie rodziny?
I choć problemy poruszane w książce są bardzo poważne, autorka opowiada je z niezwykłym poczuciem humoru i ciepłem. Czyni to książkę tym piękniejszą i subtelniejszą. Postaci bohaterów, chociaż jak to w literaturze dziecięcej nieco przerysowane, są wyjątkowo autentyczne, nie da się ich nie polubić. Ale nie dajcie się zwieść etykietce “literatura dziecięca”. To nie żadna bajka czy wymyślona dziecięca historyjka. Sporo dorosłych może się wiele nauczyć od wspaniałej i mądrej Gilly. Bo ta historia jest jak najbardziej prawdziwa.
*K.Peterson, “Wspaniała Gilly”, Warszawa 2018, str. 194.
? Więcej rekomendowanych książek znajdziecie tutaj.
[:]